Pszenica polska, pszenica olbrzymia (Triticum polonicum L.), gatunek zbóż z rodziny wiechlinowatych. Gatunek uprawny pszenicy jarej. W Polsce gatunek nie uprawiany, uprawiany jeszcze na małą skalę w latach 60 XX wieku.
Po raz pierwszy roślina ta została opisana w XVII w.. Skatalogowana została przez Linneusza.
Roślina mało plenna, o dużym, spłaszczonym kłosie, ościstym lub bezostnym i miękkich plewach. Ziarno drobne, podobne do ziarna żyta.
Gatunek rzadko uprawiany, spotykany w uprawie w południowej Europie na Półwyspie Iberyjskim, na Balearach, w północnej Afryce, (Tunezja, Egipt) oraz w Azji Mniejszej.
Treść objęta jest licencją GNU Wolnej Dokumentacji w wersji 1.1 lub dowolnej późniejszej opublikowanej przez Free Software Foundation i została ona opracowana na podstawie Wikipedii, tutaj możesz znaleźć artykuł źródłowy oraz autorów.
