Planujesz uprawę pszenicy ozimej: pamiętaj o konieczności zwalczania trudnych chwastów

Spis treści
Planujesz uprawę pszenicy ozimej: pamiętaj o konieczności zwalczania trudnych chwastów
Strona 2
Wszystkie strony
Diflanil 500 SC, to selektywny herbicyd o działaniu kontaktowym, w niewielkim stopniu przemieszczający się w roślinie. Substancją biologicznie czynną tego środka jest diflufenikam (DFF). Przenika on do roślin głównie przez korzenie i pędy kiełkujących chwastów.
Po zastosowaniu pozostaje przez dłuższy czas na powierzchni gleby, skąd jest również pobierany. Stosowany jest doglebowo i dolistnie, we wczesnych fazach rozwojowych roślin. Działa na chwasty w czasie kiełkowania nasion lub zaraz po ich skiełkowaniu. Efekty są widoczne krótko po wschodach chwastów. Jeżeli siewki chwastów nie giną wkrótce po wschodach, to pomimo, że roślina taka nie będzie zniszczona, jej wzrost i rozwój może być znacznie zahamowany i opóźniony.

Objawami uszkodzenia chwastów wrażliwych są białe plamy na liściach, niekiedy z purpurowym lub różowym odcieniem. Często bieleją całe rośliny. Mimo bielenia wzrost jest kontynuowany przez jakiś czas, ale wkrótce pojawiają się nekrozy i zasychanie chwastów wrażliwych.

Diflanil 500 SC jest herbicydem specjalistycznym przeznaczonym do jesiennego odchwaszczania pszenicy ozimej. Poprawny wybór terminu odchwaszczania jest podstawowym warunkiem skuteczności zabiegu. Dobrze jest więc orientować się, kiedy chwasty powodują największe szkody w uprawach. W zbożach okresy tzw. krytycznej wrażliwości na zachwaszczenie występują najczęściej jesienią i wczesną wiosną. Jeżeli warunki jesienne sprzyjają długiej wegetacji roślin, to chwasty piętra przyziemnego tworzą znaczne zwarcie w łanie zbóż. Aby zapobiec niekorzystnym skutkom zagęszczenia roślin w dole łanu, stosuje się odpowiednie herbicydy. Jednym z polecanych w szerokiej praktyce rolniczej jest Diflanil 500 SC.

Z wielu doświadczeń wynika, że dla uzyskania wysokiego plonu zbóż niezbędne jest zniszczenie 4 – 6 dominujących chwastów. Diflanil 500 SC jest środkiem specjalnym do niszczenia fiołka polnego, gwiazdnicy pospolitej, przetacznika perskiego i przytulii czepnej (w tym ostatnim przypadku, gdy stosowany jest w większej dawce). Od kilku lat na polach uprawnych występuje kompensacja fiołka polnego, szczególnie w uprawie zbóż i rzepaku. Należy mieć na uwadze, że fiołek słabo reaguje na większość stosowanych herbicydów. Ten drobny chwast, chociaż pozornie wydaje się mało konkurencyjny, często występuje masowo - mamy wówczas do czynienia ze zjawiskiem zwanym kompensacją. W takiej sytuacji wschodząca pszenica ozima może być całkowicie zagłuszona przez fiołka. W oziminach gatunek ten osiąga znaczną wysokość, niekiedy dorasta do jednego metra. Jego konkurencyjność dla zbóż wynika nie tylko z konkurowania z rośliną uprawną o wodę, światło i składniki pokarmowe, ale powoduje także inne szkody. Np. zwiększa się wilgotność w przyziemnych partiach łanu, co w warunkach znacznego występowania tego chwastu pogarsza przewietrzanie uprawy pszenicy, powodując znaczący wzrost podatności roślin na infekcje - głównie grzybowymi czynnikami chorobotwórczymi, powodującymi osłabienie roślin. W związku z powyższym zwiększa się występowanie chorób podstawy źdźbła, rośliny zbóż są nadmiernie wydłużone i gorzej zimują.


 
 
.