Rdestowiec sachaliński (Reynoutria sachalinensis)

Rdestowiec sachaliński (Reynoutria sachalinensis) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. Pochodzi z wschodniej części Azji. W Europie pojawił się niedawno, bo dopiero w latach 1890-1940. Sprowadzony został przez ogrodników, a następnie samorzutnie rozprzestrzenił się w środowisku. W Polsce po raz pierwszy stwierdzony został na Warmii i Mazurach. Jest gatunkiem inwazyjnym, bardzo ekspansywnym Obecnie występuje w całej Polsce i coraz bardziej rozprzestrzenia się, jest jednak mniej pospolity niż pokrewny gatunek rdestowiec ostrokończysty. Status gatunku we florze Polski: kenofit, agriofit. Uważany jest za gatunek niepożądany w środowisku naturalnym, gdyż wypiera rodzime gatunki, zalecane jest usuwanie go przed okresem kwitnienia i późniejsze niszczenie mechaniczne (łatwo odrasta). Bezwzględnie powinien być usuwany z obszarów chronionej przyrody. Również na terenie USA uważany jest za chwast i na niektórych obszarach za gatunek inwazyjny.

Charakterystyka:
Pokrój - roślina wieloletnia zielna (bylina), silnie rozgałęziająca się. Swoim wyglądem bardzo przypomina krzew. Może osiągać wysokość do 3 m (a wyjątkowo nawet do 4).
Łodyga - wzniesione i łukowato wygięte, puste wewnątrz. Swoim wyglądem przypominają pędy bambusa. Roslina posiada kłącze i często tworzy rozłogi, za pomocą których rozmnaża się wegetatywnie, tworząc gęste, jednogatunkowe łany.
Liście - są jasnozielone, mają długość 15-30 cm, szerokoeliptyczny kształt. Dolne liście mają słabo sercowatą nasadę, górne uciętą nasadę, u wszystkich zaś wierzchołki są tępe. Po nasadzie liści, ich wierzchołku i wielkości najłatwiej odróżnić ten gatunek od bardzo podobnego rdestowca ostrokończystego.
Kwiaty - drobne, zebrane w wiechowaty kwiatostan. Występują po 4-7 na gałązce wiechy, mają zielonkawożółty kolor. W okresie owocowania zewnętrzne listki okwiatu posiadają na grzbiecie skrzydełko. Słupek z 3 frędzelkowatymi znamionami, wyrastającymi na szczycie trzech dość długich rozgałęzień szyjki. Pręciki mieszczą się wewnątrz okwiatu. Kwitnie późno – od września do października. Jest rośliną miododajną.
Owoc - nasiona bardzo drobne, zwykle roznoszone przez wodę (hydrochoria).
Biotop, wymagania - zarośla nadrzeczne, łęgi, przydroża, nasypy kolejowe i inne siedliska ruderalne. Roślina ruderalna, geofit ryżomowy.
 
Zmienność:
Tworzy mieszańce z rdestowcem ostrokończystym. W wyniku krzyżówki powstaje mieszaniec – rdestowiec czeski.

Zastosowanie:
- Początkowo, po sprowadzeniu go do Europy był uprawiany w ogrodach botanicznych i parkach dworskich. Ponieważ dla pszczelarzy był cenną rośliną miododajną, ze względu na swój późny okres kwitnienia, był też w tym celu uprawiany na ogródkach działkowych i wysiewany na nieużytkach.
- Jest cenną rośliną energetyczną, charakteryzującą się dużym przyrostem biomasy i dużą jej wartością energetyczna (17,2 MJ/Kg). 1 ha uprawy może dać aż 580 GJ energii. Szybki przyrost i łatwe odnawianie się ścinanych pędów, które to cechy tak utrudniają jego wyeliminowanie ze środowiska naturalnego, na uprawach energetycznych roślin są wielką zaletą.
- Możliwe jest też wykorzystanie tej rośliny do oczyszczanie gleb silnie skażonych, w tym również metalami ciężkimi, gdyż rdestowiec łatwo akumuluje je w swoim organizmie. Zebrane z takich gleb pędy można wykorzystać energetycznie, spalając je, a z popiołów łatwiej już odseparować bardzo szkodliwe w glebie metale ciężkie.


Treść objęta jest licencją GNU Wolnej Dokumentacji w wersji 1.1 lub dowolnej późniejszej opublikowanej przez Free Software Foundation i została ona opracowana na podstawie Wikipedii, tutaj możesz znaleźć artykuł źródłowy oraz autorów.
 
 
.