Wierzba wiciowa, w. krzaczasta, w. krzewiasta, witwa, konopianka (Salix viminalis L.)

Wierzba wiciowa, w. krzaczasta, w. krzewiasta, witwa, konopianka (Salix viminalis L.) – gatunek drzew lub krzewów z rodziny wierzbowatych. Popularnie nazywany też wierzbą energetyczną. Jest to pospolity gatunek euroazjatycki.

Charakterystyka:
Pokrój - wyniosły krzew lub drzewko osiągające do 5 metrów wysokości.
Pęd - gałązki cienkie i wiotkie, szare lub zielonawe, młode są srebrzyście owłosione.
Liście - krótkoogonkowe, lancetowate lub równowąskie długości 8-25 cm i 6-12 mm szerokości, podwinięte na brzegach, wierzchem żywozielone, z żółtą żyłką pośrodku, spodem jedwabiście owłosione. Mają 25-30 par nerwów bocznych.
Kwiaty - roślina dwupienna. Kwiatostany to walcowate kotki, męskie 3 x 1 cm, żeńskie mniejsze. Słupki nagie, na trzoneczkach o długości przynajmniej 1.4 długości słupka, znamiona słupków dwudzielnie i lekko łukowato rozchylone. Przysadki dwubarwne, w nasadzie jasne lub purpurowe, na szczytach czarniawe lub rdzawe. Kwitnie od marca nawet do maja, przed rozwojem liści.
Biotop - występuje w całym kraju, w wilgotnych miejscach nad rzekami i strumieniami. Gatunek ten łączy bardzo istotne cechy z punktu widzenia cech środowiska, tzn. odporność na skrajne warunki klimatyczne, choroby, małe wymagania glebowe, duża dynamika wzrostu w kolejnych sezonach wegetacyjnych. Nadaje się do nasadzeń nadwodnych, nieodpowiednia na suche gleby. Megafanerofit, nanofanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Salicion albae.
 
Zmienność:
Czasami można spotkać różniące się od typowej formy, trudne do oznaczenia mieszańce z: wierzbą czerniejącą, wierzbą iwą, wierzbą kruchą, wierzbą lapońską, wierzbą migdałową, wierzbą purpurową, wierzbą rokitą, wierzbą trójpręcikową, wierzbą śląską, wierzbą uszatą, wierzbą śniadą, wierzbą szarą, wierzbą wawrzynkową.

Zastosowanie:
- Uprawy energetyczne. Wierzba wiciowa jako gatunek szybko rosnący, o wysokim potencjale produkcyjnym biomasy, doskonale nadaje się do wykorzystania energetycznego i przemysłowego. W oparciu o badania naukowe wierzbę wiciową kwalifikuje się jako bardzo dobre wieloletnie źródło energii odnawialnej.
- Wierzba znalazła zastosowanie w ochronie ziemi, wody i powietrza. Jest najefektywniejszą z roślin wykorzystywaną do oczyszczania gleby z metali ciężkich, związków toksycznych poprzez wbudowanie ich w swoją biomasę. Plantacje wierzby mogą bez szkody dla środowiska utylizować stałe osady ściekowe z oczyszczalni, a związki w nich zawarte nie przedostają się do wód gruntowych. Korzenie wierzby wychwytują ponad 80% zanieczyszczeń.
- Możliwości wykorzystania są różnorodne. Roślina ta może odegrać rolę w ochronie środowiska przyrodniczego, do rekultywacji gruntów, oczyszczania ścieków bytowych oraz jako pasy zieleni ochronnej, ograniczających stopień zanieczyszczenia powietrza, a także znajduje szerokie zastosowanie do produkcji energii.
- Wierzba wiciowa jest jedną z najważniejszych wierzb koszykarskich, używana jest także na faszynę.


Treść objęta jest licencją GNU Wolnej Dokumentacji w wersji 1.1 lub dowolnej późniejszej opublikowanej przez Free Software Foundation i została ona opracowana na podstawie Wikipedii, tutaj możesz znaleźć artykuł źródłowy oraz autorów.
 
 
.