Gwarancja jakości dla konsumentów i uczciwa cena dla rolników - oto dwa cele pakietu środków dotyczących jakości, który przyjęła 10 grudnia 2010 r. Komisja Europejska.W pakiecie tym po raz pierwszy zebrano kompleksowe rozwiązania dotyczące systemów certyfikacji, określeń dotyczących wartości dodanej produktów rolnych o pewnych cechach, a także norm dla produktów. Do tej pory powyższe środki były ujęte w licznych odrębnych aktach prawnych. Dzięki pakietowi Komisja uwzględniła wszystkie aspekty związane z jakością – od przestrzegania norm minimalnych do bardzo specyficznych produktów.
„Siła europejskiej produkcji rolnej leży w różnorodności, w wiedzy rolników oraz w glebie i obszarach produkcji” – powiedział Dacian CIOLOŞ, komisarz ds. rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich. Dodał następnie: „Rolnicy, którzy znajdują się pod presją związaną z niekorzystną sytuacją gospodarczą, koncentracją siły przetargowej detalistów oraz konkurencją światową, potrzebują odpowiednich narzędzi, aby lepiej informować konsumentów o swoich produktach. Pakiet środków dotyczących jakości to pierwszy krok w kierunku budowy silniejszego i prężniejszego rolnictwa, a w przyszłości zostaną podjęte nowe inicjatywy.”
Pakiet środków dotyczących jakości obejmuje:
* wniosek dotyczący nowego rozporządzenia w sprawie programów zapewniania jakości produktów rolnych, w którym uspójniono i uściślono programy unijne za pomocą następujących rozwiązań: ulepszenie głównego programu dotyczącego chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych (CHNP i CHOG); przegląd systemu tradycyjnych gwarantowanych specjalności (GTS) i ustanowienie nowych ram rozwoju określeń jakości stosowanych nieobowiązkowo, aby zapewnić konsumentom informacje, których coraz częściej oczekują, np. „chów wybiegowy” albo „pierwsze tłoczenie na zimno”.
* Wniosek dotyczący sprawniejszego przyjmowania przez Komisję norm handlowych, w tym uprawnienia do rozszerzenia oznakowania ze wskazaniem miejsca produkcji rolnej zgodnie ze specyfiką każdego sektora rolnego.
* Nowe wytyczne dotyczące najlepszych praktyk dla dobrowolnych systemów certyfikacji oraz oznakowywania produktów wykorzystujących produkty posiadające oznaczenia geograficzne jako składniki.
Pakiet środków dotyczących jakości stanowi pierwszy krok reformy polityki jakości produktów rolnych. Jest on wynikiem szeroko zakrojonych, trzyletnich konsultacji z zainteresowanymi stronami. Pakiet ten zapewnia możliwość rozwoju spójniejszej polityki jakości produktów rolnych. Komisja ogłosiła, że w przyszłości zamierza dokonać szczegółowej analizy problemów, jakie drobni producenci napotykają w związku z udziałem w unijnych systemach dotyczących jakości, a także trudności, jakich doświadczają producenci z obszarów górskich przy wprowadzaniu swoich produktów do obrotu. Jeżeli będzie to konieczne, Komisja zaproponuje dodatkowe działania na podstawie powyższej analizy.
Wnioski
Pierwszy z wniosków ustawodawczych Komisji dotyczy ulepszenia obowiązujących unijnych systemów jakości dotyczących oznaczeń geograficznych, tradycyjnych specjalności oraz określeń jakości stosowanych nieobowiązkowo poprzez wprowadzenie wspólnej, uproszczonej i skróconej procedury rejestracji oznaczeń geograficznych i tradycyjnych specjalności, a także poprzez uściślenie przepisów w zakresie powiązań między znakami towarowymi a oznaczeniami geograficznymi, roli grup wnioskodawców oraz definicji „tradycyjnej gwarantowanej specjalności”.
Nieobowiązkowe wytyczne dotyczące etykietowania produktów wykorzystujących produkty posiadające oznaczenia geograficzne jako składniki, które przyjęto tego samego dnia, zawierają interpretację Komisji w odniesieniu do przepisów obowiązujących w tej dziedzinie.
Normy handlowe przyczyniają się do poprawy warunków ekonomicznych produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, a także podwyższenia jakości tych produktów. Obecne sektorowe normy handlowe nadal będą obowiązywać, a w przyszłości mogą zostać udoskonalone – w bardziej spójny sposób – poprzez jednolity mechanizm delegowania uprawnień na rzecz Komisji zgodnie z traktatem lizbońskim (tzw. „akty delegowane”). Dzięki temu normy techniczne będą dostosowane do rzeczywistych warunków w terenie. W przypadku produktów nieobjętych żadną konkretną normą będą stosowane wymogi podstawowe. Komisja proponuje również, aby rozszerzono przepisy sektorowe (również jako akty delegowane) dotyczące wskazania miejsca produkcji rolnej, na podstawie ocen skutków, uwzględniając specyfikę każdego sektora i oczekiwania konsumentów dotyczące przejrzystości.
Czwartym elementem pakietu są wytyczne Komisji dotyczące funkcjonowania dobrowolnych systemów certyfikacji produktów rolnych i środków spożywczych. Ich celem jest zademonstrowanie najlepszych praktyk w zakresie funkcjonowania setek dobrowolnych systemów certyfikacji, które powstały w ostatnich dziesięciu latach (niedawne badanie przeprowadzone dla Komisji wykazało, że w UE działa ponad 400 takich systemów).
Żródło: serwis prasowy UE / polskawue.gov.pl
