| Spis treści |
|---|
| Zwalczanie roztoczy roślinożernych |
| Strona 2 |
| Wszystkie strony |
Strona 1 z 2
Wśród wielu grup organizmów zasiedlających różne gatunki roślin uprawnych do najpowszechniej występujących należą szpeciele i przędziorki.Nie są od nich wolne także rośliny sadownicze, na których do najczęściej występujących gatunków szpecieli należą takie, jak: pordzewiacz jabłoniowy i coraz częściej wzdymacz jabłoniowy oraz pordzewiacz śliwowy, podskórnik śliwowiec, a także wzdymacz gruszowy. Spośród przędziorków natomiast gatunkami najczęściej notowanymi są przędziorek owocowiec (Panonychus ulmi) oraz przędziorek chmielowiec (Tetranychus urticae), a ostatnio także przędziorek głogowiec (Tetranychus vienensis).
Przędziorki i szpeciele to nie tylko szkodniki powszechnie występujące, ale także, w przypadku dużej liczebności, bardzo groźne. Ich żerowanie ma wpływ na wszystkie elementy rozwoju rośliny i na kondycję wszystkich jej organów. Ograniczają produkcję substancji pokarmowych (zakłócenie fotosyntezy), zaburzają gospodarkę wodną (zwiększone wyparowywanie), następuje także ograniczenie wzrostu drzew, plonowania oraz pogorszenie jakości plonów poprzez obniżanie jakości zewnętrznej i wewnętrznej owoców. Drzewa zasiedlone w sezonie wegetacyjnym przez duże populacje przędziorków i szpecieli stają się również wrażliwsze na przemarzanie.
Obydwie te grupy roztoczy roślinożernych są szkodnikami groźnymi nie tylko z powodów wyżej wymienionych, ale dodatkowo jeszcze dlatego, że stosunkowo szybko i łatwo „wytwarzają” rasy odporne, bądź reagują na stosowanie niektórych pestycydów wzmożonym tempem rozwoju i liczebności. Dlatego też producenci środków ochrony roślin poszukują ciągle nowych, skuteczniejszych związków do zwalczania tej grupy roślinożerców.
Jednym z takich związków zsyntetyzowanych stosunkowo niedawno jest fenpyroksymat stanowiący aktywną substancję japońskiego preparatu przędziorkobójczego zarejestrowanego w Polsce pod nazwą Ortus 05 SC. Jest to typowy akarycyd produkowany w formie koncentratu zawiesinowego na bazie wody (nie zastosowano w nim rozpuszczalników chemicznych). Pod względem chemicznym zaliczany jest do grupy fenoksypyrazoli. Na roślinie preparat ten działa powierzchniowo, a w stosunku do przędziorków kontaktowo i żołądkowo. Zwalcza skutecznie wszystkie stadia ruchome różnych gatunków przędziorków. Wśród dotychczas stosowanych akarycydów, omawiany preparat ma najszybsze działanie natychmiastowe (tzw. knock down). W temperaturze powyżej 200C efekt ten występuje już po niespełna godzinie, a w temperaturze ok. 30oC w ciągu niespełna 20 minut. Długi jest natomiast okres działania następczego. Preparat ten zabezpiecza bowiem rośliny przed przędziorkami nawet do 7 tygodni. Dodatkową zaletą (która także wpływa na długość działania następczego) jest to, że środek jest stosunkowo odporny na zmywanie. Półgodzinny opad wielkości 5 mm jedynie nieznacznie obniża skuteczność preparatu.
Niewątpliwą zaletą tego akarycydu jest również to, że zwalcza rasy przędziorków uodpornione na inne związki i nie stwierdzono dotychczas występowania w stosunku do tego preparatu objawów odporności krzyżowej.
Po ostatniej rerejestracji, w odniesieniu do roślin sadowniczych Ortus 05 SC zarejestrowany jest w Polsce do zwalczania przędziorków na jabłoniach, gruszach i śliwach. W przypadku jabłoni, grusz i śliw zalecana dawka w zwalczaniu przędziorków wynosi 1,0 l/ha przy użyciu 500-750 l wody na hektar. Ponadto na jabłoni w celu jednoczesnego zwalczenia zarówno jaj, jak i larw przędziorka owocowca można stosować preparat w dawce 0,5 l/ha łącznie z preparatem Nissorun 050 EC w dawce 0,75 l/ha. Należy jednak pamiętać, że w przypadku łącznego stosowania tych preparatów karencja wynosi 30 dni.
Przędziorki i szpeciele to nie tylko szkodniki powszechnie występujące, ale także, w przypadku dużej liczebności, bardzo groźne. Ich żerowanie ma wpływ na wszystkie elementy rozwoju rośliny i na kondycję wszystkich jej organów. Ograniczają produkcję substancji pokarmowych (zakłócenie fotosyntezy), zaburzają gospodarkę wodną (zwiększone wyparowywanie), następuje także ograniczenie wzrostu drzew, plonowania oraz pogorszenie jakości plonów poprzez obniżanie jakości zewnętrznej i wewnętrznej owoców. Drzewa zasiedlone w sezonie wegetacyjnym przez duże populacje przędziorków i szpecieli stają się również wrażliwsze na przemarzanie.
Obydwie te grupy roztoczy roślinożernych są szkodnikami groźnymi nie tylko z powodów wyżej wymienionych, ale dodatkowo jeszcze dlatego, że stosunkowo szybko i łatwo „wytwarzają” rasy odporne, bądź reagują na stosowanie niektórych pestycydów wzmożonym tempem rozwoju i liczebności. Dlatego też producenci środków ochrony roślin poszukują ciągle nowych, skuteczniejszych związków do zwalczania tej grupy roślinożerców.
Jednym z takich związków zsyntetyzowanych stosunkowo niedawno jest fenpyroksymat stanowiący aktywną substancję japońskiego preparatu przędziorkobójczego zarejestrowanego w Polsce pod nazwą Ortus 05 SC. Jest to typowy akarycyd produkowany w formie koncentratu zawiesinowego na bazie wody (nie zastosowano w nim rozpuszczalników chemicznych). Pod względem chemicznym zaliczany jest do grupy fenoksypyrazoli. Na roślinie preparat ten działa powierzchniowo, a w stosunku do przędziorków kontaktowo i żołądkowo. Zwalcza skutecznie wszystkie stadia ruchome różnych gatunków przędziorków. Wśród dotychczas stosowanych akarycydów, omawiany preparat ma najszybsze działanie natychmiastowe (tzw. knock down). W temperaturze powyżej 200C efekt ten występuje już po niespełna godzinie, a w temperaturze ok. 30oC w ciągu niespełna 20 minut. Długi jest natomiast okres działania następczego. Preparat ten zabezpiecza bowiem rośliny przed przędziorkami nawet do 7 tygodni. Dodatkową zaletą (która także wpływa na długość działania następczego) jest to, że środek jest stosunkowo odporny na zmywanie. Półgodzinny opad wielkości 5 mm jedynie nieznacznie obniża skuteczność preparatu.
Niewątpliwą zaletą tego akarycydu jest również to, że zwalcza rasy przędziorków uodpornione na inne związki i nie stwierdzono dotychczas występowania w stosunku do tego preparatu objawów odporności krzyżowej.
Po ostatniej rerejestracji, w odniesieniu do roślin sadowniczych Ortus 05 SC zarejestrowany jest w Polsce do zwalczania przędziorków na jabłoniach, gruszach i śliwach. W przypadku jabłoni, grusz i śliw zalecana dawka w zwalczaniu przędziorków wynosi 1,0 l/ha przy użyciu 500-750 l wody na hektar. Ponadto na jabłoni w celu jednoczesnego zwalczenia zarówno jaj, jak i larw przędziorka owocowca można stosować preparat w dawce 0,5 l/ha łącznie z preparatem Nissorun 050 EC w dawce 0,75 l/ha. Należy jednak pamiętać, że w przypadku łącznego stosowania tych preparatów karencja wynosi 30 dni.
